Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

the may. the may be confused.

Μάιος. Ο μήνας πριν τον Ιούνιο και μετά τον Απρίλιο. Ο μήνας πριν τον Ιουνίο που είναι 2 μήνες πριν τον Αύγουστο, που έχω γενέθλια. Μάιος. Ο μήνας που ο Κολόμβος ανακάλυψε τη Τζαμάικα. Τζαμάικα, the place to be at such time of such a year.

Μάιος. Ο μήνας πριν τον Ιούνιο που είναι ο πρώτος μήνας των καλοκαιρινών διακοπών. Καλοκαιρινές διακοπές. Οι διακοπές που για τους μαθητές ξεκινάνε το μήνα Μάιο. Μάιος. Μήνας δισύλλαβος και αρσενικός. Μήνας που η πρώτη του είναι απεργία και όχι αργία. Μήνας που ξεκινάει με αργία ή απεργία θεσμοθετημένη είναι μήνας ωραίος και άνετος.

Αργία. Η μέρα που η ζωή σου χαμογελάει, όπως οι ανθισμένες αμυγδαλιές το Μάρτιο, που είναι 2 μήνες πριν το Μάιο που ξεκινάει με αργία. Μάρτιος, ο πρώτος μήνας της άνοιξης, της οποία τελευταίος είναι ο Μάιος.

Μάιος, ο μήνας Πέμπτη. Ιούνιος και Ιούλιος οι μήνες Παρασκευή. Αύγουστος, ο μήνας Κυριακή. Σάββατο δεν υπάρχει στους μήνες. Υπάρχει όμως μήνας Πέμπτη. Μήνας Πέμπτη είναι ο Μάιος.

Μάιος. Ο μήνας που η Dusty Springfield έκανε την πρώτη της εμφάνιση στην τηλεόραση. Μάιος. Ο μήνας που ο Eric Clapton ηχογράφησε το "I Shot the Sheriff" . "I Shot the Sheriff". Ένα τραγούδι που δεν έχει μήνα, ούτε και εποχή.

Μήνας. Εβδομάδα. Ημέρα. Μία σύμβαση του χρόνου από τον άνθρωπο για να δημιουργηθούν και άλλες θέσεις εργασίας.
Μάιος. Ο μήνας που η πρώτη του είναι αργία. Αργία. Η μέρα που δεν έχει εργασία. Απεργία. Η μέρα που δεν θέλει εργασία.

3 σχόλια:

  1. Και εμένα μ'αρέσει ο Μάιος, αλλά για προσωπικούς κυρίως λόγους. Επίσης είναι ο μήνας με τον πιο ωραίο καιρό κατά τη γνώμη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. εγω παλι προτιμω τον αυγουστο
    1) γιατι ειναι παχες οι μυγες
    2) και σημαντικοτερο γιατι μου θυμιζει μια γκομενα
    που ειχα γνωρισει τον αυγουστο του 1989
    στο παρισι. ημουν πολυ ερωτευμενος μαζι της.
    juliette θαρρω την λεγανε
    θυμαμαι ακομα εντονα τις βολτες μας χερακι χερακι στην ru de la boursdonnais
    το πρωτο μας φιλι στην avenue de suffren
    ηταν τοσο ομορφη, το προσοπο της ελαμπε, ειχε απιστευτο παθος για ζωη και ενα κωλαρακι μουρλια!
    3 μηνες μετα με χωρισε. εκλανα ειπε
    στον υπνο μου και δεν αντεχε την μυροδια.
    εκλαψα πολυ για σενα juliette
    να εισαι χαρουμενη οπου και να βρισκεσαι! εγω θα σε εχω παντα στην καρδια μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μικρός ήμουν, όταν μου είπαν ότι οι εποχές είναι 4, αρχίζοντας από τον χειμώνα που έχει κρύο. Μετά βέβαια έμαθα ότι στην Αυστραλία το χειμώνα κάνουν μπάνιο, γιατί μία φίλη ενός φίλου, που πλέον δεν μιλάμε γιατί μαλώσαμε, πήγε διακοπές εκεί τον Γενάρη και πήρε και το μαγιό της μαζί. Και μπερδεύτηκα. Μάλλον δε θα πρόσεχα και πολύ τότε παλιά στο μάθημα.

    Και μετά είναι λέει η άνοιξη που πιάνουν οι ζέστες, και αρχίζει την πρώτη του Μάρτη. Βέβαια κάτι άσχετοι λένε ότι η άνοιξη αρχίζει στις 21 του Μάρτη (τι βλάκες!), άσε που μόνο ζέστη δεν έχει. Ο μπαμπάς πλήρωσε ένα σωρό λεφτά στα κοινόχρηστα – κάψαμε λέει 140 ώρες καλοριφέρ – και δεν μου πήρε το καταφύγιο του G-I-Jo για τα γενέθλιά μου.

    Και πάει λέγοντας με καλοκαίρια και φθινόπωρα και δεν ξέρω τι, γιατί είπαμε δεν πρόσεχα και πολύ τότε παλιά στο μάθημα, αλλά μετά κάποιος άλλος σαμποτέρ της κοινωνικής δομής, μου είπε ότι κάπου στην Αφρική, η εποχή είναι μία και έχουν λέει πάντα καλοκαίρι (ή άνοιξη;) και στην Ανταρκτική πάντα χειμώνα. Και μπερδεύτηκα πιο πολύ. Τέλος πάντων

    Τους μήνες τους κατάλαβα. Η δασκάλα εκείνη τη μέρα είχε βάλει ένα ωραίο γυαλιστερό μενταγιόν με μια χρυσή φάλαινα και την πρόσεχα. Είναι λέει 12, που αργότερα στο κολέγιο ένας σπασίκλας μου είπε ότι το 12 είναι το νούμερο που σχετίζεται με τη δομή του σύμπαντος, γιατί λέει διαιρείται με το 1, το 2, το 3, το 4 και το 6. Γι’ αυτό μάλλον οι άνθρωποι φτιάξανε τα τρίμηνα, τα τετράμηνα και τα εξάμηνα. Μαγεία, ε; Και οι μέρες έχουν 2 επί 12 ώρες, και η ώρα έχει 5 επί 12 λεπτά και πάει λέγοντας. Ω τι σοφοί που είναι οι άνθρωποι! Αρρώστησα όμως και έχασα το μάθημα που η δασκάλα είπε ότι κάθε 4 χρόνια βάζουμε άλλη μια μέρα στο χρόνο, γιατί από το πολύ μέτρημα χάσαμε ¼, δηλαδή 6 ώρες – που το 6 διαιρεί το 12 – όσο κράτησε δηλαδή η σχέση μου με την Βάσω, στο δεύτερο έτος – που το 2 διαιρεί το 12 – στο κολέγιο.

    Το μεγάλο μπέρδεμα έγινε στα μικρά, τις εβδομάδες, τις μέρες, τις νύχτες και τις ώρες. Γιατί αυτή η χαζή με το χρυσό μενταγιόν που τελικά δεν ξέρει τίποτα, είπε ότι οι εβδομάδες είναι 52 και οι μέρες 7, που όμως δε διαιρούνται με το 12. Και μίλησε και για μέρες και για νύχτες που κρατάνε όσο 24 ώρες. Το είπα κι εγώ στον φίλο μου τον Ινού, που είναι Εσκιμώος και δε μου ξαναμίλησε γιατί λέει είμαι λευκός ξερόλας ρατσιστής. Τον πήρα τηλέφωνο το μεσημέρι να του ζητήσω συγγνώμη και με έβρισε γιατί λέει τον ξύπνησα και να μην τον ξαναπάρω τα χαράματα. Μάλλον δε θα κατάλαβα καλά. Είχα πιει βλέπεις πολύ ούζο 12 (σύμπτωση;) επειδή χώρισα με τη Βάσω.

    Τελικά μετά από χρόνια έμαθα ότι το χρυσό μενταγιόν με τη φάλαινα ήταν δώρο από τον Ούρι, το αγόρι της στην Ουκρανία, που σπουδάζανε μαζί, γιατί δεν ήταν λέει καλή μαθήτρια και δεν πέρασε στις πανελλήνιες. Έτσι εξηγούνται όλες οι ασυναρτησίες που μου έμαθε.

    Κι αφού δεν μπόρεσα να μάθω τα μικρά, κατάλαβα ότι εγώ γεννήθηκα για τα μεγάλα. Και όλες αυτές τις γελοιότητες που μου μάθανε, εγώ τις αγνοώ. Γιατί για μένα τα χρόνια τους και οι εποχές τους και οι μήνες τους και οι εβδομάδες και οι μέρες και οι νύχτες και οι ώρες και τα λεπτά είναι μόνο ανούσιοι συνδυασμοί γραμμάτων και τίποτα παραπάνω. Εγώ από το λευκό μου δωμάτιο θα μετράω φεγγάρια.

    Μπάμπης

    ΑπάντησηΔιαγραφή