σαντα-λεταα-3

Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη,

Με λένε Ιησού, είμαι 33 και είμαι από τη Ναζαρέτ της Ιουδαίας. Ίσως να με έχεις ακουστά. Έχουν γράψει και έχουν πει πολλά για μένα. Τα μισά από αυτά ωστόσο ισχύουν απλά ξέρεις έτυχε να σκάσω μύτη στον κόσμο σε μια περίοδο που ψάχναν για μέντορες, και το θεατριλίκι το χα μέσα μου από παιδί, και έτσι και έπιασε το κόλπο περί θαυμάτων και άλλων τέτοιων κόλπων.

Αλλά δεν επικοινωνώ μαζί σου για να σου πω για ό,τι έχω κάνει μέχρι τώρα. Αυτά είναι περασμένα ξεχασμένα για μένα. Θέλω να κάνω μια καινούρια αρχή. Το βάρος του Μεσσία και η ευθύνη του σωτήρα της ανθρωπότητας με καταδιώκει. Θέλω να ζήσω τη ζωή ενός φυσιολογικού ανθρώπου, ενός μέσου δημοσίου υπαλλήλου χαμένου στη ελληνική γραφειοκρατία, έστω τη ζωή ενός φρουρού της σωματοφυλακής της Βασίλισσας, ή στη χειρότερη τη ζωή ενός σου-σεφ στο Τόκιο.

Θέλω μια καινούρια ταυτότητα, καινούριο διαβατήριο, φάτσα με γυαλιά μυωπίας, στραβοχυμένο σωματότυπο, σωματικά ελαττώματα, το ένα πόδι κοντύτερο του άλλου, προβληματική παιδική ηλικία, υπερκινητική εφηβεία, χωρισμένους γονείς, απέχθεια για τα γράμματα, επιδόσεις στο ποδόσφαιρο, μηχανάκι στα 15, κακές παρέες, γιαγιά από την Πόλη, αλλεργίες, έρωτες χωρίς ανταπόκριση και κυρίως θέλω και επιθυμώ διακαώς να είμαι μέλος της ΚΝΕ και μαρξιστής λενινιστής από το γυμνάσιο κιόλας.

Μπορείς να με βοηθήσεις να ζήσω τη ζωή που δεν έζησα; Να γίνω ένα με το πλήθος και να ξεκουραστώ από όλη αυτή τη δημοσιότητα; Να περπατάω στο δρόμο και να μη μου ζητάνε θαύματα και ψάρια και ψωμιά.

Ωραία ήταν όλα αυτά, όσο κράτησαν, αλλά τώρα θέλω να κάνω οικογένεια, παιδιά και εγγόνια. Να γεράσω και να πεθάνω ευτυχισμένος και ελεύθερος δεσμεύσεων στην ανθρωπότητα για Δευτέρες Παρουσίες και τέτοιες μπούρδες. Άλλωστε και αυτό ακόμα ένα κόλπο ήταν, ακόμα μια φαεινή ιδέα του πατέρα μου, κλασικό τρυκ διαφημιστή να κρατήσει τον θεατή σε αγωνία για τη συνέχεια.

Εγώ δεν ήθελα τίποτα από όλα αυτά, αλλά όταν είσαι μικρός δεν ξέρεις. Μεγάλωσα και έμαθα. Και τώρα που έμαθα θέλω όλα τα παραπάνω.

Τέλος, φίλε μου Βασίλη, ελπίζω να με βοηθήσεις να ζήσω τη μικροαστική ζωή που αποζητώ και να μην ξεχνάς πως ότι είσαι το οφείλεις σε μένα. Ε;

Με αγάπη
Κώστας (το ‘πιασες;) Κώστας.