γιατι αυτα που απλά με ενοχλούν σκέτο, ειναι άνω των τρις χιλίων.
Τα 10 πράγματα που με ενοχλούν εντόνως και χωρίς πολλά-πολλά ειναι τα εξής:
1. εσύ.
2. εσύ.
3. εσύ.
4. εσύ.
5. εσύ.
6. εσύ.
7. εσύ.
8. εσύ.
9. εσύ.
10. και εσύ.
και όλοι αυτοί ειναι διαφορετικά άτομα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
εγώ?
ΑπάντησηΔιαγραφήόχι εσύ ανώνυμε σύντροφε... όλοι οι άλλοι! εμείς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς που τόσο καιρό σκιζόμαστε για χάρη του, που του κάνουμε όλα τα χατίρια. Ποτάκι ο Τάσος, ποτάκι εμείς. Ποτάκι στο Φλοίσβο ο Τάσος; Ξενιτευόμαστε εμείς. Να πα να δει τους Πάνθηρες ο Τάσος; Να πάμε κι εμείς μη φάει κανα ξύλο με τις μαλακίες που λέει. Να μας πηδήξει ο Τάσος; Να κάτσουμε εμείς...
Και; Και τι με όλα αυτά; Τον ενοχλούμε, κατάλαβες;
Με τρέλλανε που λες φίλε ανώνυμε. Μου έκανε το μυαλό κιμά με τη φλυαρία του και τη γκρίνια και τα μπιριμπίρια του ολημερίς. Δεν του άρεσε το φαγητό που του έφτιαχνα κάθε μέρα. Όχι από το βράδυ, πρωί πρωί στις 4 σηκώνομαι για να έχει τον αρακά ζεστό και αχνιστό στο τάπερ. Τόσο αχνιστό που το τάπερ συμπιέζεται και το μπιζέλι γίνεται μαρμελάδα. Δεν μπορεί βλέπεις να τρώει χτεσινά. Τον καλόμαθε η μανούλα του η Αρβανίτισσα. Εμείς όμως άνώνυμε είμαστε χτίστες από τα Άνω Κάσελα. Παιδιά της εργατιάς, φουσκάλες γέμισαν τα χέρια μου! Αλλά ο Τάσος το χαβά του. Κατήντησα από Πέγκυ να ακούω όλη μέρα vivaldi μπας κ συνέλθει ο εγκέφαλος.
Και ούτε ένα ευχαριστώ...ούτε!
Μπάμπης Θλιμμένος
Όλο το βράδυ σε περίμενα
ΑπάντησηΔιαγραφήκοιτούσα το χιόνι να πέφτει
έπινα από το κοκτέιλ που ετοίμασα για τους δυο μας
έτρωγα από τα μπισκότα τα αλμυρά, τα αγαπημένα σου.
Έπεσε κρύο στη βεράντα
Τυλίχτηκα με την κουβέρτα και κοιτούσα στο κενό
Η σκιά των ιτιών με μπέρδευε
Σε έβλεπα στο θρόισμα των φύλλων
στο σάλεμα των κλαριών
Δεν ήσουν εσύ, δεν ήρθες
Περίμενα όμως
και Ο Χάτσικο γρύλιζε δίπλα μου
Οι φωνές μας χάθηκαν στο κενό