Σαρδέλες.

Σαρδέλες. Σαρδέλες μέσα σε κονσέρβες. Σαρδέλες μέσα σε κονσέρβες με λάδι. Σαρδέλες μέσα σε κονσέρβες με λάδι και ρίγανη. Σαρδέλες έξω από κονσέρβες και επιπλέουσες στα γαστρικά υγρά του χοντρού κυρίου.

Πατάτες. Πατάτες με κανέλλα. Πατάτες με κανέλλα στη γάστρα. Πατάτες με κανέλλα στη γάστρα στο φούρνο. Πατάτες με κανέλλα στη γάστρα στο φούρνο. Πατάτες καμένες.

Μπαλάκι τένις. Μπαλάκι τένις μέσα στη συσκευασία. Μπαλάκι τένις μέσα στη συσκευασία δώρου. Μπαλάκι τένις μέσα στη συσκευασία δώρου για τον Γιωργάκη. Μπαλάκι τένις πάνω στη ρακέτα του Γιώργάκη. Μπαλάκι τένις εκσφενδονισμένο και χαμένο κάπου στο άλσος του Παπάγου.

Η ζωή δε στα φέρνει όπως περίμενες και όλα σου τα όνειρα γκρεμιώνται μέσα σε μια νύχτα όπως ο άνεμος διέλυσε τον πύργο από τραπουλόχαρτα που έχτιζες για ώρες εκείνη την Κυριακή του Απρίλη, στην αυλή του παππού, και είχες κάνει συμφωνία για άπνοια, καθώς είχες ένα ρεκόρ Γκίνες να σπάσεις, αλλά οι συμφωνίες είναι για να αθετώνται και όλες οι ντάμες και οι ρήγες πέσανε στο τσιμέντο πριν φτάσουν στην κορυφή του πύργου. Από τότε κι εσύ, τρως χωρίς δεύτερη σκέψη τις σαρδέλες, ξεχνάς επίτηδες τις πατάτες στο φούρνο και χαρίζεις μπαλάκια του τένις σε νεαρούς και σίγουρα μελλοντικά αποτυχημένους τενίστες.

Όλα σου τα σχέδια μένουν μισά. Από τον πύργο με τα τραπουλόχαρτα μέχρι το σχέδιο δολοφονίας του αφεντικού σου. Όλα τα σχέδια σου μένουν μισά. Από το παστίτσιο χωρίς μπεσαμέλ, μέχρι τα παρολίγον ίσια δόντια σου. Όλα μισά τα αφήνεις. Από το πτυχίο μέχρι το μεταπτυχιακό.

Αλλά για όλα εσύ φταις. Εσύ και οι άλλοι που εξακολουθούν να μιλάνε ενώ τους το έχεις απαγορεύσει ρητώς. Εσύ φταις. Εσύ φταίς. Που δεν έχεις κόψει ακόμα τα αυτιά σου.

Γιατι; Γιατί όλοι μιλάνε τόσο πολύ;